Według Janka z Czarnkowa książę Siemowit III na skutek intrygi swojej siostry zaczął podejrzewać o niewierność swoją żonę księżniczkę ziębicką Annę, która była w tym czasie w ciąży. Książę uwięził więc żonę w wieży na zamku w Rawie oraz wziął na tortury dwórki z jej otoczenia. Mimo że nikt nie potwierdził jego podejrzeń, kilka tygodni po porodzie, kazał zamordować Annę, a jej rzekomego kochanka powiesić. Dziecko, które otrzymało imię Henryk, oddano pierwszej napotkanej kobiecie mieszkającej pod Rawą. Gdy dowiedziała się o tym jego córka z poprzedniego małżeństwa – księżna Małgorzata, żona Kaźka Słupskiego, poleciła porwać dziecko i wychowywała na swoim dworze. Gdy Henryk dorósł okazała je Siemowitowi III, a ten, ujrzawszy uderzające podobieństwo dziecka do siebie, uznał go za swojego syna i nakazał wykształcić. Henryk mazowiecki został w późniejszym okresie biskupem płockim i dyplomatą wykonującym zadania zlecone przez Władysława Jagiełłę, a nawet poślubił jego stryjeczną siostrę Ryngałłę Annę. Znacznie później William Shakespeare napisał dramat Zimowa opowieść, którego treść jest niezwykle podobna do rawskiej legendy, jednak akcja rozgrywa się na Sycylii, a dzieckiem jest dziewczynka. Jednak być może Zimowa Opowieść powstała na podstawie powieści Roberta Greene’a z XVI w., a ten oparł się na legendzie rawskiej.
Więcej informacji:
➡ https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Rawie_Mazowieckiej
Zdjęcie autorstwa Jerzy Strzelecki – Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3057842